ΑΔΑΜΑΝΤΙΝΗ, ΚΑΛΛΙΡΟΗ, ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ,
ΠΗΝΕΛΟΠΗ, ΚΛΕΙΩ , ΘΑΛΕΙΑ,
ΜΑΡΙΑΝΘΗ, ΕΥΤΕΡΠΗ, ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ,
ΟΥΡΑΝΙΑ, ΚΛΕΟΝΙΚΗ, ΣΑΠΦΩ,
ΕΡΑΤΩ, ΠΟΛΥΜΝΙΑ, ΔΩΔΩΝΗ,
ΑΘΗΝΑ, ΤΡΩΑΔΑ, ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ,
ΚΟΡΑΛΙΑ, ΚΑΛΛΙΣΤΗ, ΘΕΟΝΟΗ,
ΘΕΑΝΩ, ΑΣΠΑΣΙΑ, ΠΟΛΥΝΙΚΗ,
ΔΙΟΝΗ, ΘΕΟΦΑΝΗ, ΕΡΑΣΜΙΑ,
ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ,
ΑΝΤΙΓΟΝΗ, ΠΑΝΔΩΡΑ, ΧΑΙΔΩ,
ΛΑΜΠΡΩ, ΜΟΣΧΩ, ΑΡΗΒΟΪΑ,
ΘΕΟΝΥΜΦΗ, ΑΚΡΙΒΗ, ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ,
ΕΛΠΙΝΙΚΗ και ΑΜΜΟΥΝ, ο διδάσκαλος αυτών.
Ο Αμμούν ή Άμμων ήταν Διάκονος στην Άδριανούπολη της Θράκης και διδάσκαλος 40 ασκητριών παρθένων. Αυτόν λοιπόν, ο ηγεμόνας της Αδριανούπολης, Βάβδος, επειδή δε δεχόταν να θυσιάσει στα είδωλα, παρέπεμψε μαζί με τις 40 μαθήτριές του στον Λικίνιο, τον άρχοντα της Οράκης. Αυτός, αφού τις βασάνισε σκληρά, τις μεν πρώτες δέκα έκαψε ζωντανές, τις δε επόμενες οκτώ αποκεφάλισε, τις επόμενες δέκα σκότωσε με ξίφος, αφού τις χτύπησε στο στόμα και την καρδιά και τις υπόλοιπες δώδεκα θανάτωσε με μαχαίρια και πυρακτωμένα σίδερα στο στόμα. Τον δε Άμμούν θανάτωσε, αφού του έβαλε πυρακτωμένη καλύπτρα στο κεφάλι (άλλοι αναφέρουν ότι κατόπιν τον αποκεφάλισε). Όσον άφορα τα ονόματα των 40 Αγίων Παρθένων, τα παραθέτουμε με επιφύλαξη, διότι ορισμένα απ’ αυτά π.χ. Χάϊδω, Λάμπρω κ.λ.π. ανήκουν σε ονομασίες μεταγενεστέρων αιώνων (16ου-18ου) και όχι σ’ αυτές των πρώτων αιώνων μ. Χ. που μαρτύρησαν οι Αγίες.
